سفر به سرزمین چای و فندق
تاریخ انتشار: ۲۱ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۲۹۷۲۱
ایسنا/گیلان املش، بزرگترین تولیدکننده چای در گیلان و دومین تولیدکننده فندق در کشور است؛ خانه‌های تاریخی خاندان صوفی، پل خشتی، مسجد جامع و بقعه‌های میراثی دوبرادران، سرتربت و باباجان دره، از بناهای تاریخی این شهرستان است.
«املش»، یکی از شهرستان‌های کوهستانی شرق گیلان است که با داشتن محوطه‌های تاریخی و مناطق بکر طبیعی همواره مورد توجه گردشگران بوده است؛ در این شهرستان محوطه‌های تاریخی و گورستان‌های باستانی زیادی وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کوه های املش، پوشیده از باغ‌های چای و درختان فندق است و این شهرستان بزرگترین تولیدکننده چای در گیلان و دومین تولیدکننده فندق در کشور محسوب می‌شود.
تنها باغ پلکانی چای در شرق گیلان که مشابه باغ‌های چای ژاپنی است، در روستای «تارمه سرا» واقع در بخش رانکوه املش قرار دارد.
عمارت های تاریخی صوفی
پس از صفویه، مدنیت در املش توسعه می‌یابد. «ولی سلطان صوفی» و «بهرام علی صوفی» با حکم شاه عباس صوفی در املش و رانکوه سکنی گزیده و خاندان صوفی، موجب توسعه این شهرستان می‌شوند. خانه تاریخی «عبدالعلی‌خان صوفی» در شهر املش و خانه تاریخی منسوب به «امان‌الله خان صوفی» در روستای ییلاقی اُمام، از جمله جاذبه‌های تاریخی شهرستان املش است.
خانه عبدالعلی‌خان صوفی با قدمت حدود ۱۹۰ سال، با معماری بومی، ارسی‌های پرکار و گره‌های چینی و گچبری‌های ظریف، از معدود بناهای دوره قاجار در شرق گیلان است. این عمارت دو طبقه، پنج نسل از خاندان صوفی را به خود دیده است.
خانه امان‌الله خان صوفی، دیگر عمارت زیبای این خاندان است که در روستای اُمام قرار دارد. این بنای تاریخی در اواخر دوره قاجار و در بخش رانکوه ساخته شده و در سال ۱۳۸۲ با شماره ۱۰۵۸۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
بقعه میراثی سرتربت و مراسم علم واچینی
بخش «رانکوه» مرکز حکومت کیائیان (فرمانروایان محلی شرق گیلان پیش از صفویه) بود و آرامگاه برخی از امرای کیائی در روستای سرتربت املش قرار دارد. در این بقعه کوهستانی که بدون سقف طراحی شده، حاکمان محلی آل کیا دفن شده‌اند و هر سال در نیمه مردادماه، مراسم علم واچینی در آن بقعه برگزار می‌شود (علم بندی و علم واچینی، مراسمی مذهبی است که در آن پارچه‌هایی را به نیت برآورده شدن حاجت بر علمی چوبی می‌بندند و طی مراسمی پارچه‌ها باز شده و علم به محل بقعه بازگردانده می‌شود).
در حیاط بقعه که دیوراهای سنگی دارد، ۶ قبر هست که سنگ مرمرهای قبور را با شیشه پوشانده‌اند. چهار طرف بنا ایوان کتابی دارد و مصالح ساختمان از سنگ لاشه‌های بزرگ سفید رنگ با ملات آهک ساخته شده و اتاقک کوچکی در انتهای حیاط برای عبادت زائران تعیین شده است.
منابع، درباره نسب خفتگان در سرتربت نوشته‌اند: «در حیاط این بنا، گورهای سلطان محمد کیا، والی لاهیجان که سلخ ربیع الاول سال ۸۸۳ هجری فوت شد و پسرش کارگیا میرزا علی کیا که در پنجم رمضان سال ۹۱۲ کشته شد و پری سلطان دختر سید محمد که در سال ۹۰۸ هجری فوت شد و گور حسنی که در صفر ۹۰۲ هجری مرد در اینجاست و دو گور نامعلوم که احتمالا از سادات مرعشی مازندران هستند. کتیبه‌ای بر سنگ مرمر به دیوار حیاط است که نشان می‌دهد این بنا به دست «میرزا علی کیا» بنا شده است».
بقعه میراثی باباجان دره و نقاشی های دوره قاجار
پایین تر از بقعه سرتربت، روستای کوچکی در دل دره‌ای مه‌آلود قرار دارد که در آن تنها بقعه کوهستانی که نقاشی‌های مذهبی بجامانده از دوره قاجار دارد، دیده می‌شود.
ساختمان بقعه، دارای معماری بومی است. ایوانی در سه طرف با ستون‌های چوبی خراطی شده که بر هر دیوار صحنه‌های مذهبی ملهم از حوادث عاشورا همچون؛ صحنه‌ای که حارث قصد جان دوطفلان مسلم را می‌کند، زمانی که حضرت علی اکبر(ع) به میدان جنگ می‌رود، حضرت زینب (س) که همراه اسیران کربلا به شام می‌رود، نقش سلطان قیس، صحنه قتلگاه کربلا، مجلس طلب آب نمودن حضرت علی اکبر از پدرش، مجلس عروسی فاطمه زهرا(س) در جمع زنان قریش، امام موسی الکاظم(ع) و حکیم فرنگی، صحنه ضامن آهو و... نقاشی شده است.
این نقاشی‌ها، هنر آقاجان نقاش لاهیجانی است که بر جداره گچی دیوارهای بقعه، این نقاشی‌ها را با رنگ‌های گیاهی ترسیم کرده است.
پل خشتی تمیجان
روستای تمیجان، بر سر راه املش به رودسر قرار دارد. این منطقه در زمان کیائیان بسیار بزرگ و آباد بوده است. با روی کار آمدن کیاییان به ویژه در دوره «میرزا علی کیا»، منطقه «تمیجان» توسعه می‌یابد. وجود بقایای ضرابخانه هوسم، مسجد جامع و چند پل خشتی بر رودخانه پلرود، حاصل آن دوران است.
بزرگترین پل خشتی شرق گیلان بر روی رودخانه پلرود قرار دارد که آذرماه ۱۳۵۴ ثبت ملی شده است. این پل ۶۰ متر طول و پنج متر عرض دارد. این پل سه دهنه اصلی و دو دهنه کوچک دارد و بلندی دهانه اول از سطح آب ۶۲۰ سانتی متر و بلندی دهانه دوم که مقداری از کف آن از گل پر شده، ۴۵۰ سانتی متر و دهانه سوم ۳۸۰ سانتی‌متر است.
مسجد جامع تمیجان و بقعه میراثی دوبرادران با معماری بومی، از دیگر بناهای میراثی این روستاست که در فهرست آثار ملی ثبت شده است. «مسجد جامع تمیجان» در سال ۱۰۷۵ قمری توسط «حاجی محمد صالح تمیجانی» و بر سر راه قدیم شاه عباسی ساخته شده است. این مسجد در گذشته مناره و حوض و درب چوبی داشته که تخریب شد. ثبت میراثی این مسجد تاریخی می تواند به حفظ آن کمک نماید.
نزدیک به بقعه دوبرادران که در فاصله کمی از پل خشتی است، کارگاه تولید «نان تمیجان» قرار دارد. این نان سنتی تماما با آرد برنج تولید شده و در کوره‌های چدنی پخته می‌شود.
باغ‌های چای و فندق
به دلیل کوهستانی بودن املش، کوه‌های این محدوده سراسر پوشیده از بوته‌های همیشه سبز چای و باغ‌های فندق است. بوته‌های چای در زمین‌های شیب‌دار، محصول بهتری می‌دهند.
یکی از اهالی روستای تارمه‌سرا بخش رانکوه املش، با اصلاح باغ چای خود توانسته این باغ را به سبک باغ‌های ژاپنی به‌زراعی کند و حالا باغ چای پلکانی خانواده داداش‌پور، به عنوان الگویی برای افزایش کیفی برگ‌های سبز چای شده است. فرآوری چای در کارگاه جانبی این باغ به شکل نیمه سنتی انجام شود و از این حیث نیز چای این باغ عطر و طعم بهتری دارد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی سفرهای نوروزی گردشگري گيلان چاي فندوق بناهای تاریخی پل خشتی استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری دوره قاجار مسجد جامع شرق گیلان خان صوفی پل خشتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۲۹۷۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روحانیون و طلاب قم، لباس نظامی پوشیده اند برای جنگ با که؟ با زنان و دختران این سرزمین؟!
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، آنگونه که عصرایران روایت کرده، تصاویر منتشره از تجمع طلاب و روحانیون در قم در حمایت از برخوردهای انتظامی در مقولۀ حجاب از این منظر مورد توجه قرار گرفته که روحانیون حاضر لباس نظامی پوشیده‌اند. به این بهانه چند نکته را می‌توان طرح کرد:
۱. سابقه داشته که افرادی کفن بپوشند یا روحانیون بلندمرتبه در جبهه لباس نظامی بر تن کنند و مشهورترین تصاویر مورد اخیر مربوط به دهه ۶۰ و حضور آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان نماینده امام در شورای عالی دفاع و بعد رییس این شورا به اقتضای ریاست جمهوری و مرحوم هاشمی رفسنجانی به عنوان جانشین فرمانده کل قوا در جبهه‌هاست اما این شکل سابقه ندارد. خاصه اینکه به جای عبا لباس نظامی پوشیده‌اند. به عنوان رزمنده البته پیشینه داشته اما به منظور تأکید بر تلفیق رزمندگی و تبلیغ بوده یا سلاح و صلاح با هم. در این فقره اما آن حس منتقل نمی‌شود. همچنین می‌دانیم پوشیدن لباس نظامی نیاز به اجازه و هماهنگی دارد. در جبهه حاوی پیام ایثار و از جان گذشتگی بود و اینجا وجه زور و اجبار آن می چربد.
۲. لباس نظامی یعنی آمادۀ جنگ‌ایم. اما جنگ با که؟ با زنان و و دختران این سرزمین که به هر دلیل پوشش و سبک زندگی دیگری دارند و الزاما انگیزه سیاسی هم ندارند؟ آن هم در حالی که شخص سردار رادان فرمانده کل نیروی انتظامی به صراحت گفته است این طرح جنبه امنیتی و نظامی ندارد و بیشتر فرهنگی است و حتی مایل نیست صرفا انتظامی معرفی شود؟ از این منظر نقض غرض نیست؟
۳. اگر طرح، طرح نور است و برگرفته از آیه سورۀ نور که قاعدتا باید از نماد نور استفاده شود و اگر «نور» نیست و «زور» است دیگر چرا از قرآن و نور مایه می گذارند؟
۴. اگر منظور روحانیون محترم این است که از نیروهای پلیس حمایت می‌کنند چرا لباس کامل آنها را نپوشیده‌اند؟ آیا تصور نمی‌کنند تلفیق لباس نظامی با عمامه در تاریخ شیعه سابقه نداشته باشد؟ حتی شهید محراب آیت‌الله اشرافی اصفهانی با آن سن و سال وقتی در جبهه جنگ با صدام حسین لباس سپاه پوشید کامل پوشید از کلاه استفاده کرد نه عمامه.
۵. هر صنفی باید با زبان خود آن و در مواردی با لباس خاص خود آن شناخته شود. این که طلاب که غالبا به خدمت سربازی نرفته اند یا نمی روند لباس نظامی بپوشند آن هم نه برای مقابله با اسراییل که در حمایت از برخورد با زنان و دخترانی که پوشش مطلوب آنان را رعایت نمی‌کنند چه تصویری از آنان در ذهن شماری از مردم خاصه زنان و دختران مورد نظر در این «جنگ»! ترسیم می‌کند؟
۶. این نکته البته قابل درک است که بعد از آن که جمعیت قابل توجهی در حمایت از طرح نور در تهران گرد نیامد چون بسیاری از خانم‌های چادری مثل سابق مایل نیستند در حمایت از برخوردهای پلیسی تجمع کنند جای دیگر این تجمع را شکل دادند و نه با محوریت خانم ها بلکه با روحانیون لباس نظامی پوشیده که طبعا وجه صنفی و طبقه ای دارد و قاعدتا در موضوع مرتبط با زنان اگر خانم‌ها حمایت کنند موثرتر است تا مردان آن هم با تلفیق لباس نظامی و روحانیت.
۷. برداشت نویسنده این است که طرح جاری تنها برای آن است که تلقی مخالفت علنی با حکومت درنگیرد و در این حد رعایت کنند کفایت می کند تا جایی که به لطیفه گفته می شود اگر می توانستند عکس مهسای طفلک را به عنوان حجاب کنونی مقبول منتشر می‌کردند به همین خاطر فرماندهی کل نیروهای انتظامی اصرار دارد موضوع نظامی و انتظامی و پلیسی نیست و فرهنگی است و آن وقت وسط این معرکه طلاب آمده‌اند و لباس نظامی پوشیده‌اند!
۲۷۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900067
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است